วันหนึ่งโยฮาขี่ลาของเขาผ่านชุมชนหนึ่ง มีชาวบ้านกลุ่มหนึ่งต้องการเยาะเย้ยโยฮา
จึงพูดว่า “โอ้โยฮา พวกเราต่างรู้จักลาของท่านเป็นอย่างดี แต่เรายังไม่รู้จักท่านดีพอ”
โยฮาตอบเสียงเรียบ ๆ ว่า “ปกติดีนี่ครับ ธรรมชาติของลา มักรู้จักเฉพาะสมาชิกในสมาคมของมันเท่านั้น”
โดย Mazlan Muhammad
วันหนึ่งโยฮายืมหม้อของเพื่อนบ้านใบหนึ่ง พอถึงเวลาส่งคืน ก็มีหม้อเล็กๆ อีกใบแถมให้ เพื่อนบ้านแปลกใจ ทำไมถึงมีหม้อเล็กเพิ่มอีกใบหนึ่ง โยฮาตอบว่าหม้อใบเก่าคลอดลูกออกมาเป็นหม้อเล็ก ดังนั้นมันจึงเป็นสิทธิ์ของท่าน เพื่อนบ้านจึงรีบเก็บหม้อทั้งสองใบด้วยความดีใจ
เวลาผ่านไปหลายเดือน โยฮามาขอยืมหม้อใบเดิมจากเพื่อนบ้านคนเดิมอีกครั้ง เพื่อนบ้านจึงรีบมอบหม้อใบเดิม แต่คราวนี้ โยฮาไม่ไปนำคืน ถึงแม้เวลาผ่านไปนานมากแล้ว เขาจึงไปหาโยฮาที่บ้าน จึงพบว่า โยฮากำลังนั่งร้องไห้
เพื่อนบ้าน : ร้องไห้ทำไมหรือโยฮา
โยฮา : หม้อของท่านตายแล้วเมื่อวาน
เพื่อนบ้าน : มันจะตายได้อย่างไร ข้าไม่เชื่อหรอก
โยฮา : ท่านเชื่อหม้อคลอดได้ แต่ไม่เชื่อว่ามันตายหรือ
โดย Mazlan Muhammad
เช้าวันหนึ่ง ขณะที่โยฮาเดินจ่ายตลาด มีชายคนหนึ่งเดินมาจากด้านหลังตบแก้มเขาอย่างจัง โยฮาโกรธมาก จึงคว้าคอชายคนนั้น เพื่อจะเอาคืน ชายคนนั้นกลัวจนตัวสั่น พลางกล่าวว่า “นายครับ ผมขอโทษ ผมตบผิดคน” แต่โยฮาไม่ยอมความ จึงนำเรื่องฟ้องกอฎี
ณ ห้องพิจารณาคดี หลังทราบเรื่องราว กอฎีซึ่งรู้จักมักคุ้นกับคู่กรณีของโยฮา ได้ส่งสายตาให้เพื่อนเขา ทำนองว่า “ไม่ต้องห่วงเพื่อน เดี๋ยวฉันจัดการให้ “ ว่าแล้วก็ตัดสินให้คู่กรณีจ่ายค่าเสียหาย 20 ดีนาร์ ซึ่งเป็นเงินที่มีจำนวนมาก คู่กรณีจึงโอดครวญว่า “ข้าแต่ผู้พิพากษาข้าไม่มีเงินแม้แต่ดิรฮัมเดียว” กอฎีจึงออกคำสั่งให้คู่กรณีกลับไปนำเงินมาเดี๋ยวนี้ โดยปล่อยให้โยฮานั่งรออยู่ที่ห้อง
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง จนเกือบหมดเวลาราชการ ก็ยังไม่เห็นคู่กรณีปรากฏตัวแม้แต่เงา เขาจึงรู้ว่า นี่คงเป็นอุบายของกอฎีเจ้าเล่ห์คนนี้อย่างแน่นอน เขาจึงไปหากอฎี แล้วตบแก้มเขาสุดแรง จนหมวกประจำตำแหน่งหลุดกระเด็น พลางกล่าวว่า “ข้าแต่ผู้พิพากษาที่เคารพยิ่ง หากคู่กรณีของข้านำเงิน 20 ดีนาร์ ท่านจงรับแทนข้าด้วยเถิด เงินดังกล่าว หะลาลสำหรับท่าน “ ว่าแล้วก็เดินออกจากไป
โดย Mazlan Muhammad
โยฮากับลา 10 ตัว
วันหนึ่งโยฮาซื้อลา 10 ตัว พอจ่ายเงินเรียบร้อย
ก็ขี่บนลาตัวหนึ่ง ส่วนอีก 9 ตัว ก็ต้อนให้เดินนำหน้ากลับบ้าน
ระหว่างทางเขาเอะใจว่าลาที่ซื้อมามีจำนวนครบ 10 ตัวหรือไม่
จึงนับทีละตัว โดยลืมนับตัวที่ตนขี่ เขาตกใจจึงลงจากลา แล้วนับใหม่
ปรากฎว่ามีครบ 10 ตัว
แต่พอนับใหม่ขณะขี่ลา ก็ยังขาดอีก 1 ตัว ทุกครั้ง
เขาจึงตัดสินใจเดิน พร้อมกล่าวแก่ตนเองว่า
หากฉันขี่ลา ฉันจะขาดทุนลาตัวหนึ่ง แต่ถ้าฉันเดิน ฉันได้ลาครบทั้ง 10 ตัว
งั้นฉันขอเดินดีกว่า ว่าแล้ว เขาก็เดินพาลาทั้ง 10 ตัว กลับบ้าน อย่างสบายอุรา
เรื่องนี้สอนอะไรเราบ้าง
จุดยืนของสุภาพบุรุษ
มีเพื่อนถามอายุของโยฮา เขาตอบว่า 40 ปี
เมื่อเวลาผ่านไป 10 ปี เพื่อนคนเดิมถามอายุเขาอีก
เขาตอบว่า 40 ปี ทำให้เพื่อนแปลกใจ จึงถามว่า
เพื่อน : ผมเคยถามอายุท่านเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ท่านตอบว่า 40 ปี วันนี้ท่านก็
ยังตอบเหมือนเดิม
โยฮา : อ๋อ ผมเป็นสุภาพบุรุษดีพอครับ พูดคำไหนคำนั้น ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
เพื่อน : ????
เขียนโดย ผศ.มัสลัน มาหะมะ
เรื่องขำเช้านี้
ท้องฟ้ามืดครึ้มเช้านี้ มาทำให้แจ่มใสด้วยอารมณ์ขำดีกว่านะครับ เช้านี้เลยขอเสนอเรื่อง
เอาไหมล่ะ
ชัยค์อับดุลลอฮฺ อัลมุฏลัก สมาชิกอุละมาอฺอาวุโสประเทศซาอุดิอาระเบีย อายุ 60 ปี ศาสตราจารย์ฟิกฮฺเปรียบเทียบที่สถาบันชั้นสูงเพื่อการพิพากษา มหาวิทยาลัยอิสลามอิมาม ริยาด ท่านมีรายการทีวี ถามตอบประเด็นศาสนา และขึ้นชื่อว่ามีไหวพริบปฏิภาณในการตอบปัญหาศาสนาที่ผสมผสานด้วยมุกขำๆ ของท่านชนิดที่ผู้ฟังต้องขำกลิ้ง
ช่วงออกรายการทีวีวันหนึ่ง มีสตรีนางหนึ่งหลังจากถามเรื่องฟัตวาเสร็จแล้ว นางได้ขอร้องชัยค์เรื่องหนึ่ง
นาง : ดิฉันขอร้องให้ชัยค์ช่วยดุอาให้ฉันเป็นภรรยาของชัยค์อะรีฟีย์ (นักวิชาการหนุ่มชื่อดังก้องโลกชาวซาอุดี ) ด้วยนะค่ะ
ชัยค์ : ช้าก่อน ขอถามหน่อยว่า ที่นางเลือกชัยค์อะรีฟีย์เนี่ย เป็นเพราะความหนุ่มแน่นและหล่อเหลาของเขา หรือเป็นเพราะเขามีความรู้ทางศาสนามากมาย
นาง : เออ เพราะความรู้ทางศาสนาของเขาซิค่ะ
ชัยค์ : ถ้างั้น ชัยค์ศอลิหฺ สิดลาน (สมาชิกอุละมาอาอฺอาวุโสของซาอุดีอีกท่านหนึ่ง อายุประมาณ 70 ปี และเป็นอาจารย์สอนชัยค์อะรีฟีย์สมัยเรียนที่ม.อิสลามอิมามด้วย) มีความรู้ด้านศาสนามากกว่าชัยค์อะรีฟีย์หลายเท่า งั้นฉันจะขอดุอาให้นางได้เป็นภรรยาของชัยค์สิดลาน เอาไหมล่ะ
นาง : ???
